بررسی یک طرح؛ تبدیل سازمان محیط زیست به وزراتخانه در گفت و گو با فعال محیط زیست؛
تعداد بازدید : 6
سازمان محیط زیست فعلاً حیاط خلوت کابینه است
نویسنده : فاطمه براتی / گروه جامعه
طرح تبدیل شدن سازمان محیط زیست به وزراتخانه که از آن صحبت شده در روز چهارشنبه ۲۴ شهریور ماه سال جاری در صحن علنی مجلس شورای اسلامی اعلام وصول شد.
به گزارش خبرنگار نسل فردا، بر اساس ماده واحده این طرح، «از تاریخ تصویب این قانون سازمان حفاظت محیط زیست با تمامی اختیارات و وظایفی که به موجب قوانین و مقررات در مواردی که مغایر شرع نیست با رعایت بند «د» ماده ۲۹ قانون مدیریت خدمات کشوری و بند «الف» ماده ۲۸ قانون برنامه پنجساله ششم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی بدون توسعه تشکیلات و افزایش نیروی انسانی به وزارت «حفاظت محیط زیست» تبدیل میشود.»
در تبصره ۲ این طرح آمده است: شرح وظایف این وزارتخانه مطابق قوانین مورد عمل سازمان مذکور خواهد بود و دولت موظف است تغییرات در شرح وظایف وزارتخانه جدید را حداکثر ظرف مدت یکسال برای تصویب مجلس شورای اسلامی ارائه کند.
بر اساس تبصره ۳ این ماده واحده هر گونه افزایش نیروی انسانی، امکانات و با مالی برای وزارتخانه موضوع این ماده واحده در طول دوران اجرای برنامه ششم توسعه ممنوع است.
-
سازمان محیط زیست تبدیل به حیاط خلوت کابینه شده
فرزاد علیزاده فعال محیط زیست در خصوص تبدیل سازمان محیط زیست به وزراتخانه به خبرنگار نسل فردا میگوید: قرار بود سازمان محیط زیست مستقل باشد سازمانی که رئیس آن معاون رئیس جمهور باشد باید سازمان پرقدرتی باشد اما در کشور ما این سازمان تبدیل به حیاط خلوت کابینه شده است به طوری که در دولتهای قبل مکرر طرحها و مجوزهای ضد محیط زیستی به سفارش یا پشتیبانی معاون اول رئیس جمهور یا شخص رئیس جمهور یا با نفوذ دیگر دستگاهها بدون توجه به مخالفتها و معضلات محیط زیستی تصویب و اجرا میشد نمونههای بارز آن میتوان به مجوز گردشگری در پناهگاه حیات وحش میانکاله، پارک ملی خبر منطقه حفاظت شده خائیز، سدهای پرهزینه و بی مصرف، تلکابین های تخریبگر، مجوزهای متعدد معادن وصدها طرح و پروژه ضد محیط زیستی اشاره کرد.
وی میافزاید: اگر قرار باشد محیط زیست به وزارت خانه تبدیل شود باید یک وزارتخانه پرقدرت و مستقل باشد که کاملاً در مسائل و مجوزهای محیط زیستی حق وتو داشته باشد و تصمیماتش قربانی مصلحت نشود در صورت کم کاری نیز باید در مجلس پاسخگوی وکلای مردم باشد.
این فعال محیط زیست ادامه میدهد: عملکرد ضعیف مدیران پیشین سازمان محیط زیست و استفاده نکردن از قدرت اجرائی رئیس سازمان محیط زیست که معاون رئیس جمهور است ساختار قدرتمند این مجموعه را به هم زده و با تبدیل این سازمان به وزارتخانه فقط قدرت اجرائی را کمتر میکنیم و استقلال آن را سلب میکنیم هرچند به دلیل مناسبات و سیستم حکمرانی فعلی، سازمان بودن محیط زیست نمیتواند پاسخگوی نیازهای محیط زیستی کشور باشد.
-
قوانین محیط زیست کامل و بی نقص است؟
وی اضافه میکند: قوانین حفاظت و بهسازی محیط زیست که از اساسیترین قوانین در راستای توسعه پایدار و حفظ محیط زیست کشور است، در سال 1353 تدوین شده است و درسال 71 بازنگری جزئی در آن صورت گرفت اما به نظر میرسد که به هییچ عنوان پاسخگوی معضلات محیط زیستی کشور نیست، یکی دیگر از قوانینی که به راحتی دست معدنکاوان را برای برداشتهای بی رویه از منابع طبیعی کشور باز گذاشته است قوانین حوزه معدن است، “ضوابط استقرار معدن” نیز که از نیمهٔ دوم دهه 1380 در حال تدوین بود، ناقص رها شده است و وزارت صمت هیچ اقدامی برای تدوین آن انجام نداده است.
این فعال محیط زیست تصریح میکند: تصمیمات گرفته شده در حوزه صید و شکار، صدور مجوزهای گردشگری، صدور مجوزهای انتقال آب، معادن، سد سازی ها، صدور و تکثیر انواع گونههای مهاجم و غیر بومی و.... نشان میدهد که تصمیمات در این سازمان (محیط زیست) فاقد نگاه علمی و کارشناسی است، میتوان نتیجه گرفت که اشخاص بدون تخصص در سمت فعلی قرار دارند ضمن اینکه با انتصاب مدیران جدید بسیاری از تصمیمات قبلی متوقف و دستوراتی بر خلاف آنها صادر میشود که نشان از بازیهای سیاسی و حزبی دارد.
علیزاده میافزاید: مهمترین موضع در سازمان محیط زیست وضعیت نا به سامان دریافتیهای محیط بانان این سازمان است، وضعیت جانبازان و شهدای محیط زیست که پرونده آنها سالهای مدیدی است که مسکوت مانده است، وضعیت نابه سامان صید و شکار در تالابهای شمالی و جنوبی کشور در شش ماهه دوم سال که به یک آبروریزی ملی تبدیل شده است، هرچند ریاست سازمان محیط زیست کشور معاون رئیس جمهور و از قدرت اجرائی بالائی برخوردار است اما همواره سعی شده است این سازمان فاقد قدرت و با بودجه اندک باقی بماند.
-
حفظ و احیای محیط زیست نیازمند آموزش است
این فعال محیط زیست تصریح میکند: از مهمترین موضوعات در بحث حفظ و احیای محیط زیست آموزش است، آموزشی که باید از دوران کودکی آغاز شود و ریاست پیشین سازمان محیط زیست در بدو ورودبه سازمان مدارس محیط زیستی را تعطیل و به جای آنکه ایرادات و نواقص این طرح محیط زیستی را برطرف کند از ادامه فعالیت آن جلوگیری کرد در بسیاری از مسائل دیگر هم به همین ترتیب منفعل وبا برنامههای توسعه ناپایدار همراه شده است.